آسيب

عنوان فارسي مقاله:

افزايش تمايل يك طرفه در درك قابليت اعتماد مربوط به چهره در افراد مبتلا به PTSD در مقايسه با افراد تحت كنترل و در معرض آسيب    

اريك اِي. فرتوك a,b ، فاي تيسوا a، جك گرين بند c، ليزيا راگلس a، رابرت ملارا a، دنيز اِي. هاين a,b,*

a دانشگاه شهري نيويورك–كالج شهري روانپزشكي، خيابان اصلي مجمع 160، 120/7 ساختمان NAC، نيويورك، NY 10031، ايالت متحده آمريكا

b موسسه روانپزشكي ايالت نيويورك، مركز پزشكي دانشگاه كلمبيا، ريور سايد، نيويورك، NY 10032، ايالت متحده آمريكا

c مركز پزشكي دانشگاه كلمبيا، اداره گروه آموزشي عصب شناسي، 168امين خيابان غربي 630، نيويورك، NY 10032، ايالت متحده آمريكا

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اطلاعات مربوط به مقاله

تاريخچه مقاله: دريافت شده در 18 ژانويه 2015، دريافت شده بصورت فرم اصلاح شده در 28 اكتبر 2015، پذيرفته شده در 26 ژانويه 2016، قابل دسترس بصورت آنلاين در 27 ژانويه 2016.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

واژگان كليدي: PTSD (بيماري فشار رواني پس از ضربه)، آسيب، شناخت اجتماعي، بازشناسي احساسات مربوط به چهره، اعتماد، ترس، مشكلات ميان فردي

چكيده

تحقيق در مورد بيماري فشار رواني پس از ضربه (PTSD) بطور گسترده اي بر روي فرايند هاي ترس تمركز داشته است. با اين حال، قرار گيري در معرض آسيب ميان فردي نيز مي تواند بر فعاليت ميان فردي و درك قابليت اعتماد ديگران تاثير گذار باشد. تحقيق كنوني ادراك مربوط به چهره را در برابر ترس و قابليت اعتماد  در افراد مبتلا به PTSD (n=29)، افراد در معرض آسيب بدون PTSD (n=19)، و  افراد كنترل شده سالم (n=18) بررسي كرده است. فرض شده بود كه گروه PTSD در معرض يك تمايل يك طرفه به منظور درك ترس و قابليت اعتماد بيشتر در چهره ها نسبت به افراد كنترل شده قرار مي گيرند. شركت كنندگان بر حسب سطح ترس يا قابليت اعتماد چهره ها درجه بندي شدند كه بصورت پارامتري در طول ابعاد ترس يا قابليت اعتماد تغيير شكل داده شده بود.  گروه PTSD در مقايسه با كنترل شده هاي سالمِ در معرض آسيب تمايل به درك چهره هايي قابل اعتمادتر داشتند، اين درحالي است كه هيچ گونه تفاوتي بين اين گروه ها در پردازش ترس وجود نداشت. تمايل يك طرفه قابليت اعتماد در PTSD ممكن است عاملي آسيب پذير را نمايان سازد. بطور برعكس، درك پايين تر قابليت اعتماد ممكن است يك گرايش حمايت كننده را در افراد در معرض آسيب نشان دهد كساني كه PTSD در آنها گسترش نيافته است. وجود تفاوت هايي در درك اعتماد به نفس ممكن است جنبه اي از درك اجتماعي باشد كه مستقل از نابهنجاري هاي پردازش ترس مشاهده شده در PTSD  است.