ارزيابي نقشه

كتاب برنامه نويسي CNC

 فصل اول :

اين فصل مقدمه اي براي تكنيكهاي برنامه نويسي CNC در كتاب حاضر مي باشد.  كه در رابطه با اكثرتكنيكهاي كه قسمتي از يك برنامه را به يك روش سازماندهي شده درآوريم صحبت مي كند. به همين منظور با استفاده از يك نقشه ساده مهندسي پروسه هاي مورد نياز جهت برنامه نويسي نهايي را بررسي مي كنيم. در گام بعدي با نوشتن پله به پله برنامه، مراحل برنامه نويسي را طبقه بندي مي كنيم . اين كار براي آن است كه برنامه نويسCNC با توجه به تعدد مراحل، مراحل را با يكديگر اشتباه نكند . براي مثال تغييري در انتخاب و نصب يا  sctup ابزار در عرض يا عمق برش مي تواند تأثير بگذارد . به اين نكته تا پايان فصل توجه كنيد . 

برنامه نويسي نقشه :‌ 

نقشه زير در اين فصل مورد ارزيابي ه قرار مي گيرد، اين نقشه شامل همه جزئيات مورد نياز ،‌ محاسبات و توضيحات اختصاصي هر مرحله براي نوشتن برنامه CNC مي باشد . نقشه شامل تعدادي از عملياتهاي ماشينكاري مرسوم مانند روتراشي سوراخكاري ،‌مسير زني  ،‌گود تراشي دايره اي  و يك شيار فرزكاري شده مي باشد . نقشه و طرح عمدا ساده در نظر گرفته شده است . 

ارزيابي نقشه :‌

اولين كاري كه يك برنامه نويس CNC بايستي هميشه  بايستي قبل از نوشتن برنامه به ياد داشته باشد اين است  كه نقشه را به منظور گرفتن يك ايده كلي درباره قطعه مورد ارزيابي قرار دهد . كه هر ارزيابي شامل چندين مشاهده خلاصه شده زير مي تواند باشد :‌ 

1) واحدها و مقياس نقشه ،‌ 2) نوع اندازه گذاري ،‌ 3)  شكل ،‌ نوع ،‌ اندازه و جنس مواد ،4) ‌صافي سطح مورد نياز ،‌5)  اطلاعات جدول ،6) ‌ تجديد نظر نقشه ،‌ 7) هزينه مواد اگر در دسترس مي باشد ، اشتباهات يا از قلم افتادگي نقشه در نقشه مورد تحليل واحدهاي اندازه گيري مستقيما مشخص نشده اند ،‌اما همانطور كه  از نقشه مشخص است اين اندازهها در واحد متريك مي باشند . مقياس هميشه در نقشه ذكر نمي شود اين به اين دليل است كه انواع كپي هاي مختلفي كه از اين نقشه گرفته مي شود ممكن است با نقشه اصلي مطابقت نداشته باشد . نقشه مورد نظر يك نقشه با مقياس يك به يك ( 1:1) مي باشد و تمامي اندازه ها نيز لحاظ شده اند ابعاد نقشه هميشه براي برنامه نويس CNC مهم مي باشد حداقل به دو دليل :‌

 يك :‌ به منظور انتخاب و بناي يك شكل خام براي قطعه 

دو : جهت ارزيابي مبناء صفر قطعه اندازههاي نقشه از گوشه سمت چپ و پائين قطعه اندازه گذاري شده اند . در اين مورد اين قسمت براي صفر قطعه بسيار مناسب است

  انتخاب صفر قطعه :‌

با توجه به ملاحظات قبلي،  انتخاب صفر قطعه براي محورهاي xوy  مشكلي ايجاد نمي كند . گوشه سمت چپ و پائين قطعه صفر قطعه خواهد بود . كه اين براي افست  كاري  G54  نيز استفاده مي شود . 

تماسي   صفر قطعه براي محور Z با توجه به ارزيابي و امكان سنجي ها بايد داده شود متداولترين روش براي داده طولي ابزار روش غير تمامي ابزار با قطعه كار است مگر اين  كه از پرستو  براي اين كار استفاده شود . انتخابZ0  براي Setup قطعه مهم است متداولترين روش در نظر گرفتن بالاي سطح تمام شده قطعه است اما كف قطعه يا گيره نيز ممكن است براي zo در نظر گرفته شود . در اين مثال zo بالاي قطعه خواهد بود، كه با اين سئوال مواجه مي شويم. سوالي را مطرح مي كند . كه با يك ميليمتر اضافي چه كنيم ؟ جواب ،‌سطح بالايي  فرز كاري خواهد شد . 

انتخاب ابزار :‌

انتخاب ابزار گيرها  از عوامل مهم ديگر در برنامه نويسي قطعه مي باشد. بطور كلي  ابزارگيرها با ابزارهاي برشي متفاوتي مي توانند  استفاده مي شوند و در زمان تعويض ابزار صرفه جويي مي كنند . ابزارهايي  از قبيل ،‌متدها ،‌برقوها ،‌قلاويزها ،‌تيغه فرزهاي انگشتي ،‌الماسه ها و … از نوع مستهلك شونده هستند. بعضي از ابزارگيرها براي گروه خاصي از ابزارها استفاده مي شوند، مثلا براي تيغه فرز انگشتي نگه دارنده مناسب كلت مي باشد . ابزارگيري نوع  weldon  از spining ابزار جلوگيري مي كند و نوع Jacobs  سه نظامي است كه براي متدها استفاده مي شود و … . بعضي ابزارها از قبيل ،‌قلاويزها احتياج به ابزارگير مخصوص دارند كه براي همان هدف طراحي شده اند . 

فرآيندهاي ماشين كاري :‌

از نقشه و مي توان نوع عملياتهاي مورد نياز  براي ماشين كاري قطعه را تشخيص داد. آن دسته از اين فرآيندها كه خيلي مرسومند مي توانند  كار مورد نظر ما را انجام دهند عبارتند از :‌

فرزكاري سطحي (رو تراشي)  ،‌فرزكاري مسير ،‌ ( مسير زني ، دور بري) گود تراشي دايره اي ،‌فرزكاري شيار ،‌سوراخكاري نقطه اي ،‌سوراخكاري ،‌قلاويزكاري . يكي از مهمترين قوانين ماشين كاري اين است كه عملياتهاي سنگين قبل از عمليات هاي سبك انجام شوند . اين به آن معني نيست كه خشن كاري قبل از پرداخت كاري انجام شود. براي مثال فرزكاري قبل از سوراخ كاري است.‌ فرزكاري تمايل به جابجا كردن قطعه در راستاي محورهاي xوy را دارد و براي سوراخكاري قطعه را در راستاي محور Z فشار مي دهد ،‌عملياتهايي كه در بالا ليست شد براي فرآيندهاي مورد نظر مي تواند استفاده شوند . 

فرزكاري سطح :‌

اگر كه يك ميليمتر اضافي براي  ضخامت قطعه در نظر گرفته شده باشد نياز به فرز كاري سطح جهت براده برداري  يك ميليمتر اضافي خواهد بود، قطعه به اندازه نهايي 12 ميليمتر برسد. مقدار يك ميليمتر، را با يك پاس براده برداري مي كنيم.  

 نوع فايل:word

سايز :196   KB 

تعداد صفحه :305