عنوان فارسي مقاله:

اختلالات شناختي در اختلالات رواني:

مكانيسم ها و سنجش مشترك

ديانا ام. بارچ، جوليا ام. شفيلد

انجمن هاي روانشناسي، روانپزشكي و راديولوژي، دانشگاه واشنگتن در سنت لوئيس، 1 بروكينگز دكتر، سنت لوئيس، MO 63130، USA

 چكيده

دهه ها پژوهش شواهد محكمي را درباب اختلالات شناختي در اختلالات رواني فراهم آورده است. به نظر مي رسد افراد مبتلا به اسكيزوفرني در اكثر وظايف عصبي-رواني خود دچار اختلال مي گردند، كه اين امر برخي از محققان را وادار ميكند تا يك "نقص كلي" را استدلال كنند كه در آن بسياري از اختلالات شناختي نتيجه يك منشاء عصبي-زيستي مشترك مي باشند. يكي از اين مكانيسم هاي مشترك ممكن است ناتواني در ارائه فعال اطلاعات هدف در حافظه فعال به عنوان وسيله اي براي هدايت رفتار، با اختلالات عصبي-زيستي مرتبط به عنوان اختلالي در عملكرد قشر جلو مغزي پشتي و جانبي باشد. اين مقاله ارائه دهنده تشريحي از مطالب درباره شواهدي براي چنين اختلالاتي در اسكيزوفرني و چگونگي آشكار شدن آن در قسمت هايي مي باشد كه بطور معمول به عنوان كنترل شناختي، حافظه فعال و حافظه ضمني به آنان اشاره مي شود. ما همچنين بطور خلاصه به بحث درباره اختلال شناختي در جنون عاطفي پرداختيم و گزارش كرديم كه درجه اختلال در اسكيزوفرني بدتر از اختلال دو قطبي و اختلال افسردگي عمده رواني است، اما مشخصات اختلالات مشابه بوده و احتمالا مكانيزم هاي مشتركي را در سطوح عصبي منعكس مي كند.  با توجه به نسخه هاي اخير DSM-5، ما با بحث كوتاهي درباره ارزيابي شناخت در زمينه برنامه ريزي تشخيص و درمان اختلالات رواني اين مقاله را به پايان مي رسانيم.

واژگان كليدي: كنترل شناختي، حافظه فعال، حافظه ضمني، نقص هاي شناختي، اسكيزوفرني، اختلالات رواني، نقص كلي، DSM-5 (راهنماى تشخيصى و آمارى اختلالات روانى)

عنوان فارسي مقاله:

هنر و يكپارچگي: ظهور دموكراسي جديد, يا

دموكراسي، يا فقط يك لباس زيباي ديگر براي

امپراتوري باستان؟

آنيتا سپا *

گروه فلسفه، تاريخ، فرهنگ و مطالعات هنر، دانشكده هنر، دانشگاه هلسينكي / آكادمي فنلاند، هلسينكي، فنلاند

چكيده

اين مقاله موضوع يكپارچگي هنرها و نگراني هايي را در نظر دارد كه با ظهور پس از استعمار هنر و نظريه ها ايجاد شده است. با بكار گيري بحث هاي نظري واقعي روي يكپارچگي و جمع بندي زيبايي شناختي, نويسنده به بررسي راه هايي مي پردازد كه در آن هنرهاي تجسمي معاصر به منظور رقابت با نظريه زيبايي شناختي غربي فعلي بكار گرفته مي شوند. نويسنده از هنرهاي بومي استراليايي معاصر به عنوان نمونه اي از هنر جهاني تركيبي مدرن استفاده مي كند كه در آن سعي كرده است تا سنت هاي باستاني را زنده كند؛ در حاليكه در همان زمان تغيير و تحول اين زيبايي شناختي قديمي تناسب بهتري از معيارها و نيازهاي چشم انداز هنر جهاني را شكل ميدهد. او همچنين  با در نظر گيري اين تحولات, به اين موضوع اشاره مي كند كه چگونه يكپارچگي هنر ها هنوز هم بسياري از ساختارهاي قدرت استعماري قديمي را حفظ مي كند, اگرچه اين قدرت ,خود را تا حدودي در شكل هاي جديدي قابل مشاهده مي كند.

آنيتا سپا (1969) داراي مدرك دكترا و يك معاون پروفسور در زيبايي شناختي فلسفي و آموزش و پرورش هنر است كه به عنوان يك محقق در دانشگاه هلسينكي, فنلاند كار ميكند. همچنين وي به عنوان پروفسور مطالعات فرهنگ بصري در دانشگاه هنر و طراحي (هلسينكي) كار مي كرده است. پروژه تحقيقي فعلي وي "ارتباط سياسي هنر در عصر يكپارچگي" توسط آكادمي فنلاند بودجه ريزي شد و بر روي يكپارچگي  و هنرهاي بصري معاصر تمركز دارد.

كلمات كليدي: هنر پس از استعمار؛ زيبايي شناختي استعماري؛ يكپارچگي؛ فرهنگ بصري؛ سيستم جهاني سرمايه گراي

عنوان فارسي مقاله:

تاثير رسانه هاي جديد در ارتباطات بين فرهنگي  در چارچوب جهاني

گوا-مينگ، چن

دانشگاه جزيره رُود

چكيده

توسعه سريع رسانه هاي جديد, نيروي اصلي شتاب دهنده به روند يكپارچگي (يا جهاني شدن) در جامعه انساني در دهه هاي اخير بوده است. اين رسانه هاي جديد به تعامل انساني و اجتماع, سطوح بسيار پيوسته و پيچيده اي را به ارمغان آورده است, اما در آنِ واحد وجود ارتباطات بين فرهنگي  را در زمينه سنتي آن به چالش مي كشد. تحت اين شرايط است كه  پژوهشگران بسيار زيادي را مي بينيم كه درگير بررسي رابطه بين رسانه هاي جديد و ارتباطات بين فرهنگي هستند. بخش هاي موضوعي ايجاد شده در اين مسير از تحقيق بطور عمده  شامل سه دسته مي باشد: (1) تاثير فرهنگ ملي / قومي در توسعه رسانه هاي جديد, (2) تاثير رسانه هاي جديد روي هويت فرهنگي / اجتماعي, و (3) تاثير رسانه هاي جديد (به ويژه رسانه هاي اجتماعي) روي جنبه هاي متفاوت ارتباطات بين فرهنگي (به عنوان مثال, رابطه هاي بين فرهنگي, سازگاري هاي بين فرهنگي, و درگيري هاي بين فرهنگي). اين مقاله, اين روند پژوهشي درباره رابطه بين رسانه هاي جديد و ارتبطات بين فرهنگي را مورد بحث قرار مي دهد. [تحقيقات رسانه هاي چيني. 2012؛ (2)8: 10-1]

واژگان كليدي: رسانه هاي جديد, فرهنگ, ارتباطات بين فرهنگي, هويت فرهنگي